第911章 911 给我一个解释的机会(1/5)
a a a a 纪墨涵平时看起来脾气极好,不发作的时候,就像一只温顺的小奶狗。
a a a a 可是,只要他是发了脾气,动了真格的时候,那暴脾气,却是谁都劝不了。
a a a a 秦疏影被他强行按坐在腿上,也不能动弹。
a a a a 倒是坐在旁边的刘妈赶紧端了饭碗起身,“我去看着锦瑜。”
a a a a 说罢,便是赶紧走了出去。
a a a a “放我下来!我不走就是了。”
a a a a 纪墨涵这才松开了手。
a a a a 拉了一张椅子过来,让秦疏影坐在他身边。
a a a a 拿了一只小碗过来,将菜一点点夹到了她的碗里。
a a a a “吃吧!”
a a a a “我刚才吃过了!”
a a a a “菜里也没有毒药,你少吃一点!”
a a a a 看着他固执的眼神,她只得拿起筷子,夹了一块放进自己的嘴里。
本章未完,下一页继续